Ze względu na specyfikę oryginalnych nośników – miękkich płyt typu Decelith i lakierowych płyt typu Pyral zapisanych tuż po zakończeniu II wojny światowej (pierwszych nagrań dokonano już w sierpniu 1945 r.) a także ze względu na wymagającą szczególnego podejścia merytoryczno-technologicznego jakość zapisów zrealizowanych na nie-fabrycznym sprzęcie do realizacji tej części projektu zaproszono inż. Franza Lechleitnera. Ten światowej sławy autorytet w zakresie technologii odczytu historycznych formatów zapisu dźwiękowego związany zawodowo z najstarszym na świecie naukowym archiwum fonograficznym w Wiedniu (Vienna Phonogrammarchiv) wspomógł nas swoim doświadczeniem, a także użyczył własnego sprzętu skonstruowanego w celu dokonania optymalnego odczytu historycznych nagrań.