Te skrzypce pamiętają czasy Chopina – tak opowiadał o swoich skrzypcach zmarły kilka klat temu Kazimierz Meto – jeden z ostatnich autentycznych wiejskich muzykantów. Tę wypowiedź przyjęliśmy jako motto dla płyty prezentującej najstarsze archiwalne nagrania ludowej muzyki skrzypcowej ze zbiorów Instytutu Sztuki. Wybór taki podyktowany był również okolicznościami wydania niniejszej płyty, którą słuchacz otrzymuje u progu 2010 roku – dwusetnej rocznicy urodzin genialnego polskiego kompozytora – Fryderyka Chopina.

Choć w muzyce Chopina inspiracja polskim folklorem muzycznym stanowi istotny wyznacznik tzw. stylu narodowego, naszym celem nie było poszukiwanie bezpośrednich odniesień języka muzycznego kompozytora do folkloru ani podążanie śladami Chopina po Mazowszu i innych regionach Polski. Chcieliśmy raczej, dokonując wyboru uwzględniającego w znacznej mierze najstarszą generację utrwalonych w nagraniach skrzypków ludowych, a także ufając w wierność tradycyjnego przekazu, ukazać słuchaczowi klimat muzyczny dawnej, dziewiętnastowiecznej wsi Polski Środkowej – stylu muzycznego i repertuaru, z jakimi również – prawdopodobnie – mógł zetknąć się Fryderyk Chopin jak też jemu współcześni.

Wybór ograniczyliśmy do terenów historycznego Mazowsza wkraczając także na tereny gdzie nie odnotowano pobytu kompozytora, m.in. Radomszczyzny, Opoczyńskiego, Podlasia – zachowały się stamtąd bowiem interesujące nagrania dokumentalne. Nie uwzględniliśmy tutaj tak istotnych dla inspiracji chopinowskich Kujaw i Ziemi Dobrzyńskiej, bowiem muzyka tej części Polski zostanie zaprezentowana na kolejnej planowanej płycie.

Mistrzowie muzyki ludowej odeszliby w zapomnienie, gdyby nie utrwalony na taśmie zapis ich kunsztu, wrażliwości i wyobraźni, których obraz pragniemy przedstawić na niniejszej płycie. Czy taką muzykę ludową mógł słyszeć Fryderyk Chopin?
Kto wie…